Kënga “Take Me To Church” ndër këngët më të famshme me mesazh fuqizimi të komunitetit LGBT+
Kënga “Take Me To Church” nga këngëtari irlandez Hozier është ndër këngët më të famshme me mesazh fuqizimi të komunitetit LGBT në botë dhe ngritje të vetëdijësimit për pranimin e komunitetit.
Spoti i këngës është frymëzuar nga shtypja masive e homoseksualëve në Rusi.
Globalisht kënga qëndroi në krye të toplistave në 12 shtete të botës. Në vitin 2014 ishte kënga me më së shumti dëgjime në platformën Spotify në nivel global, gjithsej 87 milion dëgjime.
Është kënga me rangimin më të lartë në historikun e Billboard Hot 100 që përmban fjalën “church (kishë)” në titull.
Autori/Këngëtari Hozier ka deklaruar se: “Seksualiteti dhe orientimi seksual i njerëzve – pa marrë parasysh orientimin – është thjesht natyral. Akti seksual është një ndër gjërat më njerëzore. Por organizatat fetare si kisha, përmes doktrinës së saj, dobësojnë njerëzimin duke u dhënë mësime turpi në lidhje me orientimin seksual – se është mëkatar ose që ofendon Perëndinë. Kënga ka të bëjë me pranimin e vetes dhe rimarrjen e njerëzimit nëpërmjet aktit të dashurisë.”
Videoklipi muzikor “Take Me to Church” tregon një çift homoseksual duke u rrahur dhe torturuar nga një turmë burrash të maskuar me kapuç. Shikuesit, së pari, shohin çiftin duke dalë dhe, më pas, turma që torturon një prej burrave.
Në shpjegimin e videos në një intervistë për Fuse TV, Hozier thotë, “Nëse ndjeheni të ofenduar ose të neveritur nga imazhi i dy personave që puthen, nëse kjo është ajo, nëse ju neveriteni nga puthja më tepër sesa dhuna aktuale… Unë mendoj se ju duhet të hidhni një sy vlerësimeve tuaja, ndoshta.”
Përmes këtyre imazheve, Hozier dëshiron të provojë se të qenit anti-homoseksual është shumë më keq sesa të shijosh dashuri homoseksuale.
Lezbiket, gejët, biseksualët dhe transgjinorët në Rusi përballen me sfida juridike dhe sociale që nuk përjetohen nga persona heteroseksual.
Megjithëse aktiviteti seksual midis të njëjtit seks i pëlqimit të të rriturve në privat ishte dekriminalizuar në vitin 1993, homoseksualiteti nuk pranohet nga shumica e rusëve, dhe çifte të të njëjtit seks dhe familjet e kryesuara nga çifte të të njëjtit seks nuk janë të pranueshëm për mbrojtjet ligjore të disponueshme.
Komuniteti LGBTQ+ atje përballen me pengesa të mëdha për të shijuar të drejtat e tyre themelore për dinjitetin, shëndetin, arsimin, informacionin dhe shoqatën. Spastrimet anti-homoseksuale në Republikën Çeçene, një pjesë e Federatës Ruse, kanë përfshirë zhdukje të detyruara – rrëmbime të fshehta, burgosje, tortura – dhe vrasje jashtëgjyqësore nga autoritetet që synojnë personat bazuar në orientimin e tyre të perceptuar seksual.
Një numër i panjohur i njerëzve, të cilët autoritetet u ndaluan nën dyshimin se ishin homoseksual ose biseksual, raportohet se kanë vdekur pasi u mbajtën në ato që grupet e të drejtave të njeriut dhe dëshmitarët okularë kanë quajtur kampe përqendrimi.
