Martesa e të njëjtit seks përfundimisht është legalizuar në Kosta Rika

Martesa e barabartë u legalizua më në fund në Kosta Rika, me regjistrimet e martesave të para të të njëjtit seks, që do të përpunohen në fund të këtij muaji.

Sipas Q Costa Rica, Regjistri Civil i vendit do të fillojë përpunimin e regjistrimeve në 26 maj.

Zyrtari Luis Guillermo Chinchilla i tha publikimit se gjithçka ishte përgatitur: “Regjistri Civil ka bërë përpjekje të konsiderueshme në rregullimin e të gjitha sistemeve kompjuterike në çështjet e gjendjes civile, me qëllim të administrimit të këtyre regjistrimeve në një kohë të shpejtë dhe të përpiktë, gjithmonë brenda kornizës së sigurisë së përshtatshme dhe efektive të regjistrit, si zakonisht nga institucioni ynë.”

Në gusht të vitit 2018, Gjykata Supreme e vendit vendosi përfundimisht se ishte jokushtetuese të ndalojë çiftet e të njëjtit seks të martohen, dhe të caktojë një afat prej 18 muajsh që legjislatura të zbatojë ndryshimet përmes ligjit, por komuniteti LGBT+ i vendit të Amerikës Qendrore ka luftuar për barazinë në martesë për një kohë të gjatë.

Në vitin 2016, presidenti i atëhershëm Luis Guillermo Solis premtoi të zgjerojë të drejtat e LGBT+ në Kosta Rika dhe kërkoi që Gjykata Ndër-Amerikane e të Drejtave të Njeriut të vendosë që ligjet e të drejtave të njeriut të kërkojnë zbatimin e martesave të të njëjtit seks, gjë që bëri.

Zgjedhjet presidenciale të Kosta Rikës 2017-18 u mbizotëruan nga çështja e të drejtave LGBT+ në vazhdën e vendimit.

Kandidati ungjillor presidencial Fringe Fabricio Alvarado Muñoz doli nga vendi i gjashtë për t’u bërë pararendësi prapa një fushate agresive anti-martesave gej dhe një premtim për t’u tërhequr nga gjykatat e të drejtave të njeriut.

Kandidati qwndror, Carlos Alvarado Quesada përfundimisht e shoi kundërshtarin anti-gej në një balotazh.

Duke folur në konferencën e Krenarisë dhe Paragjykimeve të The Economist në maj, 2018, ish-nënkryetarja e Kosta Rikës, Ana Helena Chacón Echeverría tha se ndarjet ishin “ferr”.

Politikanja tha: “Vendi u nda përgjysmë. Kjo ishte çështja. Ne nuk po flisnim për taksat, infrastrukturën apo varfërinë, ne po flisnim për të drejtat LGBT, po apo jo?

“Ishte si një referendum për të drejtat LGBT. Ne kaluam torturat gjatë atyre muajve sepse, për herë të parë në vendin tim, homoseksualët kishin frikë.”